نجواهای شاعرانه‌ی خالق «شعرِ نو» و روایتی تراژیک از صاحب‌آوازِ «الهه‌ی ناز»، باغ‌هایی برای ییلاق درباریان قاجاری و زمین‌هایی حاصل‌خیز برای کشاورزی مردم، عطرِ کاهگلِ نم‌خورده و مزه‌مزه کردن طعمِ ترشی‌های رنگارنگ،

بزنیم به دل سهروردی که کوچه‌‌خیابون‌های پر شیب و خونه‌های دو‌سه‌طبقه‌ی ویلایی و اغذیه‌فروشی‌های نوستالژیکش ما رو به خودشون می‌خونن.

ز بوی پیچ امین‌الدوله تا رنگ‌های نئونی پیست رقص، از فضای فراغتی و خصوصی عصر ناصری تا رسیدن به مکانی تفریحی و نیمه‌عمومی متعلق به دوران پهلوی، از پارک امین‌الدوله تا کاباره

در اولین مسیر پیاده‌گردی نوروز ۱۴۰۳، داستان ما با پپسی و آدامس خروس‌نشان شروع میشه!

درسته که این روزا الان خیابون طالقانی و خیابون‌های متقاطعش، مثل وصال و قرنی و ولیعصر توی ذهن ما مرکزی‌ترین جای شهر هستن، اما قبل از اینکه تهران گسترش بی‌سابقه‌ي خودش رو

در مسیر سردرهای دارالخلافه تهران حرکت می‌کنیم. از کلیسای حضرت مریم می‌گذریم تا به ارباب جمشید برسیم!

احتمالا شما هم محله‌ی سنایی رو متر کردید! در این پیاده‌گردی، در جست‌وجوی بوتیک‌های قدیمی و آثار معماری معاصر تهران، در جزئیات محله دقیق می‌شیم...

پکس دقیقا به کار اون‌هایی می‌آد که دنبال يه فست فود سبك و خوشمزه‌ان؛ غذایی که بعد از خوردنش هم دلشون راضی باشه هم فكرشون!

چندتا کافه می‌شناسید که جوی آب از میونش رد بشه؟ می‌تونید کافه گالری هاگ رو بذارید توی لیست کافه‌های فضای باز که با طبیعت دوستن.

تهران در دوره‌هایی از حیاتش، بی‌شباهت به نیویورک نبوده و «وینگ استاپ» که به طور مخصوص روی این خط از غذا کار می‌کنه، رنگ و بویی از اون زمان رو به شهر

خنکیِ تقریبا همیشگیِ محله‌ی قلهک و در و مغازه‌های قدیمی، فقط یک عنصر دیگه رو می‌طلبه؛ یک لیوان قهوه‌ی تازه‌دم که «کافه لیبریکا» براتون فراهم می‌کنه.

خاطره‌انگیزترین قهوه‌فروشی‌های شهر برای شما کدوم‌ها هستن؟ اگر جمهوری مسیرتون بوده باشه، «ریو» حتما یکی از اون جاهاست...

برای اون‌هایی که توی ذهنشون یک چک‌لیست پیتزافروشی‌های برتر دارن، اِلَن جای تازه‌ای برای امتحان کردنه...

بین سازفروشی‌های خیابون جادویی لارستان، بیت‌بیسترو جا خوش کرده و از دور دورها مشخصه!

شهرکی که زیاد اسمش ورد زبون‌ها نیست، اما با یه‌بار پرسه‌زدن تو کوچه‌هاش، تصویر خونه‌های ویلایی و قواره‌بزرگش تو ذهنمون ثبت میشه!

بلوشر سفیر آلمان در دوره‌ی پهلوی، درباره‌ی پل رومی این‌طوری نوشته بود: « بسیار دل‌انگیز بود. همه جا پارک‌ و باغ‌... با درختانی سر به فلک‌ کشیده!»

اگر در جست‌وجوی کافه‌ی سرراست و کاردرست، تازه‌کار و قهوه‌محور هستید، کافه لازم برای شماست.